John Doms, wereldkampioen uit Waarloos
De zegevierende aankomst van John
te Reading (GB), 03/04/1948
Sporthelden zijn van alle tijden. Ze komen en ze gaan. Soms blijven hun namen even hangen, maar meestal is sportieve roem zeer vergankelijk. Er zijn echt maar weinig figuren die de tand des tijds doorstaan. Niet iedereen is Eddy Merckx. Of Pol Van Himst. Grote namen uit de twee populairste sporten in ons land.
Maar wie kent er nog Gaston Roelants? Een grootheid in de Belgische atletiek, gouden medaille op de Olympische Spelen van 1964 in Tokyo op de 3000 meter steeple en meervoudig winnaar van de landencross. En de Ivo Van Damme Memorial mag dan wel een bekend gegeven zijn, toch zijn de prestaties van deze uitzonderlijke atleet in Montreal ondertussen voor de meesten onder ons ondergesneeuwd.
Felicitaties door W.C. Jewell, voorzitter van de International Cross Country Bond
En hoe zit het dan met sporthelden in onze gemeente?
Op dat gebied moeten we eerder bescheiden blijven. Veel grote figuren heeft dit dorp niet echt voortgebracht. Waarloos heeft hier overigens duidelijk een voetje voor. Met twee atleten die toch wel iets hebben betekend. Enerzijds Marc Nevens (°1954), die op de Olympische Spelen van Montreal (1976) de halve finales van de 800 meter mocht betwisten. Toch een hele prestatie. En anderzijds, zijn John Doms. Overigens verre familie van Marc.
En Kontich dan? Aan de Reep, in de schaduw van Waarloos, woont nog een derde klepper van formaat: Eddy Annys (°1958) is met vele centimeters voorsprong de beste hoogspringer die dit land ooit heeft gehad. Met zijn 2.36 meter in 1985 zou hij nu nog altijd tot de absolute wereldtop behoren. De tweede op de Belgische ranglijst sprong tien centimeter minder hoog.
Hij wordt thuis uitbundig ontvangen, gevierd, ...
Maar we willen het hier hebben over John Doms. Hij werd op 5 november 1924 in Waarloos geboren. Zijn ouders baatten een tabakswinkel uit aan de Grote Steenweg. Niet onmiddellijk de juiste omgeving om een atletiekcarrière uit te bouwen. En toch lukte het hem. Ook al was hij een laatbloeier.
Hij begon pas op 22-jarige leeftijd te lopen. Maar hij deed dat dan ook met verve. Als ongetrainde jongen neemt hij deel aan een wedstrijd in Mechelen en hij wint die vlot. Puur op aangeboren klasse. Na zijn aansluiting bij de atletiekclub FC Malinois gaat het dan wel erg snel. Hij loopt vooral lange afstand en in de winter doet hij aan het toen erg populaire veldlopen. Hij wint vaak.
Zijn resultaten zijn in die mate uitstekend dat hij voor de nationale ploeg wordt geselecteerd. Zo vertegenwoordigt hij België in 1948 op de Landencross, een voorloper van de huidige wereldkampioenschappen, in het Engelse Reading. En John wint die cross. Voor onze landgenoot Emile Renson en de Fransman Mohamed Lahoucine. De eerste Belg die daarin slaagt. Een prestatie die nietkan en mag worden onderschat, ook al beperkte het veldlopen zich in die tijd vooral tot de West-Europese landen.
 |
 |
... met ontvangst ten gemeentehuize (burgemeester Prosper De Vocht), ... |
Hij mocht in Reading nog een tweede keer op het podium omdat hij met de Belgische ploeg ook nog het landenklassement won. Ons land had in die tijd en nog vele jaren daarna een stevige reputatie in het veldlopen met namen als Gaston Roelants, Miel Puttemans, Erik De Beck, Leon Schodts en Karel Lismont. Maar John Doms was dus de allereerste.
... waar hij werd vereerd met het ereburgerschap van Waarloos en een pagina in het Gulden Boek
In datzelfde jaar 1948 mocht hij ook naar de Olympische Spelen in Londen. Hij nam er deel aan de 3000 meter steeple, maar met een zesde plaats in de reeksen kon hij zich niet voor de finale plaatsen. Hij wint dat jaar ook nog de befaamde cross van Le Soir.
Zijn overwinning in de landencross leverde hem wel ook de titel van ereburger van Waarloos op. Zijn club organiseert als eerbetoon van 1949 tot 1952 een cross in Waarloos die naam hem werd genoemd.
John Doms wordt daarna nog vier keer opgeroepen om deel te nemen aan de Landencross, maar zijn prestatie van 1948 kon hij niet meer herhalen.
In 1952 stopt hij met lopen. Hij is dan pas 28 jaar. Waarschijnlijk speelde het feit dat zijn club hem een overgang naar Antwerp weigerde een rol. Hij werkte bij Ford en wou dichter bij het trainingsveld zijn, maar de clubs konden in de tijden voor het Bosmanarrest nog doen en laten wat ze wilden met hun atleten. Vaak werden die als halve lijfeigenen beschouwd.
Hiermee eindigde dan de carrière van John als atleet. In die tijden werd je van sport niet rijk. Hij ging werken bij de meubelfabrikant Veduko op de Mechelsesteenweg in Kontich en leidde verder een rustig bestaan in Waarloos. Hij was gehuwd met Josée Van den Vonder. En ze hadden twee kinderen. Op 27 juni 2013 stierf hij in het Sint-Maartenziekenhuis in Duffel en werd begraven op het kerkhof van Kontich.
Ondanks zijn kortstondige carrière heeft John Doms in ieder geval toch Waarloos op de sportieve kaart gezet. Een prestatie die we daarom graag na 70 jaar opnieuw in herinnering brengen.
Tot slot: neem een kijkje in het fotoalbum van de triomfantelijke viering van John.
Tekst: Paul Catteeuw. Foto’s: Koninklijke Kring voor Heemkunde en FC Malinois Atletiek (FCM).
Uit het Informatieblad van de gemeente Kontich, mei 2018.
En vind HIER de lijst van alle heemkundige "Sprokkels" over Kontich-Waarloos.
|
